Geeft Joseph Stack het startschot voor de tweede Amerikaanse Revolutie?

Als u dacht dat vliegtuigen die zich in Amerikaanse overheidsgebouwen nog voor wereldnieuws zouden zorgen, dan ben je niet juist aan het denken. Blijkbaar.

Vorige week donderdag crashte een vliegtuig in een gebouw van de IRS, de Amerikaanse belastingdienst, te Austin, Texas. De crash van het vliegtuig was geen ongeluk. Het was bewust en met voorbedachte rade gepland. Het was een zelfmoordaanslag.

Niet door moslims of doorgevlogen Japanners. Joseph Stack, een 53-jarige ingenieur, plantte zijn vliegtuig in het best grote gebouw in de hoofdstad van Texas. Hijzelf en 1 andere persoon verloren het leven, er waren nog 13 andere gewonden.

Dat maakt het verhaal al wat speciaal. Maar nog specialer zijn de motieven achter de aanslag. Joseph Stack, liet een ellenlange afscheidsbrief achter op zijn website. De website werd ondertussen al bedolven onder de 'hits' maar je kan de brief hier lezen.

Ik las hem al 1 maal en het is best een indrukwekkend verhaal. Joseph Stack was compleet gefrustreerd door een herhaaldelijk mislukt leven als ondernemer. Naar zijn mening waren de mislukkingen steeds veroorzaakt door een wanbeheer van de overheid. Het geeft voer voor een discussie die je helemaal kan uitbreiden wat er de voorbije decennia is gebeurd in het westerse 'kapitalisme' en waar we ons vandaag bevinden. Namelijk, in de afgrond.. hangend aan een tak.

In één alinea geeft J. Stack ook een vlijmscherpe analyse van het huidige economische systeem:

"I remember reading about the stock market crash before the “great” depression and how there were wealthy bankers and businessmen jumping out of windows when they realized they screwed up and lost everything. Isn’t it ironic how far we’ve come in 60 years in this country that they now know how to fix that little economic problem; they just steal from the middle class (who doesn’t have any say in it, elections are a joke)to cover their asses and it’s “business-as-usual”. Now when the wealthy fuck up, the poor get to die for the mistakes… isn’t that a clever, tidy solution."

De kleine man, de belastingbetaler, heeft inderdaad de banken mogen redden. Hij heeft er niet echt om gevraagd (alhoewel ik daar over kan discussiëren). Maar belangrijker is dat die kleine man vooralsnog niet compleet in opstand komt tegen die beslissing van overheid om zijn geld te gebruiken om de rijken ermee te redden en vooral, nog meer te verrijken. Kijk niet verder naar Goldman Sachs om te zien hoe dit systeem er één is waar de overheid en de banken samenwerken om het bloed uit de samenleving te zuigen enkel om meer geld, macht en bonussen te rapen.

Joseph Stack wordt op televisie door een vriend genoemd als een compleet normale persoon van wie dit buitensporig gedrag in de verste verten niet verwacht kon worden. (Hier kan je het verslag zien) Hij heeft het allemaal goed kunnen verbergen maar als je de afscheidsbrief leest, dan weet je dat er al heel wat tijd gedachten door zijn hoofd raasden. En eigenlijk zeer rationele gedachten.

Gisteren zat ikzelf nog aan tafel met een Amerikaan en hij vroeg zich af waarom wij Belgen nog niet in opstand gekomen waren tegen de hoge belastingdruk in ons land. Volgens mij ten eerste omdat we met een verouderde bevolking zitten. En je hebt een jonge bevolking nodig om een revolutie te starten. De jongeren hebben de vinnigheid en de razernij die kan exploderen om in opstand te komen en de paleisrevolutie waar te maken. Met een bevolking van babyboomers, dikke pensen en grijze duiven lukt dit niet. Tot zover de westerse wereld.

Een andere reden is dat de jongeren natuurlijk zijn opgegroeid met die hoge belastingdruk. Ik heb nooit iets anders gekend. Maar stel dat de overheid plots een drastische verhoging zou doorvoeren dan kan dit wel ogen doen openen bij een grotere groep die een opstand kan forceren of organiseren. Daarom dat overheden zoveel mogelijk alles geleidelijk proberen te verhogen, belastingen hier en daar, én inflatie als de verborgen belasting bij uitstek.

De Verenigde Staten van Amerika, en met hen de volledige westerse wereld, bevinden zich in een economische Depressie. Daar moet niet aan getwijfeld worden maar de media en overheden proberen natuurlijk het verhaal positief te houden. Vraag maar eens aan France Telecom, waar al heel wat werknemers zelfmoord pleegden. Vraag maar eens in Wall Street en in Londen, 1 jaar geleden lagen er een pak bankiers dood in hotels. Dit zijn maar anekdoten, maar ze zijn verre van alleenstaand. Het zegt dat er iets broeit in de samenleving.

Twee weken zei Sarah Palin tijdens een Congres nog dat het tijd was voor een nieuwe Amerikaanse Revolutie. Ze had heel wat van haar uitspraken geleend bij het gedachtegoed van Ron Paul, daar bestaat weinig twijfel over. Er begint iets te broeien in de VS. Langzaam begint een groter deel van de bevolking te snappen, net zoals de ingenieur Joseph Stack die zichzelf een 'fool' noemt, wat er werkelijk aan de hand is. Hoe de overheid een gigantische verantwoordelijkheid draagt voor deze crisis, hoe ze deze crisis exploiteren om de allerlaatste vrijheid van de burgers weg te nemen.

Vier jaar geleden, toen ik vrienden waarschuwde voor een financiële crisis zonder precedent, heb ik altijd gezegd dat er tranen zouden vloeien. Dat kon men toen niet vatten en het werd weggelachen. Wel de tranen vloeien. Als je het niet ziet, ga naar de Carrefour. Ik vraag me af hoeveel werknemers nu uit het leven zullen stappen. Het getal zal niet 0 zijn.

Maar voor de westerse wereld zal het niet meer eindigen bij tranen. We zijn te ver gegaan. Het zal eindigen met bloed.

Of zoals Joseph Stack zijn afscheidsbrief beëindigde:

"I saw it written once that the definition of insanity is repeating the same process over and over and expecting the outcome to suddenly be different. I am finally ready to stop this insanity. Well, Mr. Big Brother IRS man, let’s try something different; take my pound of flesh and sleep well."



R.IP. Joe Stack
Like you said, you're not the first and you won't be the last.
Joe Sixpack will follow.
This is The Change that Obama & Company are fearing.