Tuesday, September 22, 2009

"We waren bankroet. Maar we komen terug"

“We waren bankroet. Maar we komen terug!”

Deze woorden kunnen tegenwoordig uit de mond komen van zoveel verschillende mensen. Zo goed als alle voorzitters & CEO’s van banken kunnen deze zin gebruiken. Om de miserie van het verleden aan te duiden, om toe te geven hoe slecht het wel ging en hoe diep de crisis hen getroffen had. Maar ook om aan te duiden hoezeer ze hun best aan het doen zijn om terug de beste te worden.

Deze woorden kunnen tegenwoordig niet alleen uit de mond komen van bankiers, maar ook van managers van allerhande bedrijven. Want het aantal faillissementen loopt nu al maanden hoog op. Ook particulieren kunnen met deze zin afkomen want vele huishoudens zijn al bankroet gegaan (dit zorgde ervoor ze bijvoorbeeld hun huis niet meer konden afbetaalden, wat de huizencrash in gang zette nadat banken teveel goedkope leningen hadden verstrekt). Vele mensen zijn persoonlijk bankroet nu de werkloosheid wereldwijd aan het pieken is, hun inkomen is weggevallen maar de kosten om te leven zijn dat niet, de hypotheek moet maandelijks afgelost worden en dit vaak nog eens met andere leningen voor een auto, een reis of weet ik wat allemaal. De conclusie is dat al deze bedrijven en personen bankroet zijn gegaan of het bankroet dreigt omdat men teveel schulden had opgenomen en men die schulden opeens niet meer kon financieren. Een andere conclusie is dat er nog veel strijdvaardigheid is. Namelijk, dat velen nog denken “terug te kunnen komen”. Het ergste van de crisis is nu voorbij, zo denkt de algemene opinie nu. Het is nu tijd om te herstellen. En iedereen wil het snelst herstellen, om opnieuw de eerste, de beste en de rijkste te worden.

Maar de waanzinnige one-liner die ik hierboven als titel gebruik, komt niet uit de mond van een (ex-) CEO van een van de vele gefaalde banken in het Westen, noch uit de mond van een andere bedrijfsleider, noch uit de mond van een fabrieksarbeider die zijn job kwijt is voor maanden en daardoor persoonlijk bankroet ging.

“Are we broke?” vroeg de Amerikaanse tv-presentator Jon Stewart aan Nancy Pelosi in een televisie-interview. En met “we” bedoelde hij de Verenigde Staten van Amerika als land, als overheid. Is de overheid failliet?

Nancy Pelosi antwoordde met een ongekende (bijna ontroerende) directheid: “We were broke. But we’re coming back!”.

Nancy Wie? Ik deed een kleine rondvraag onder hoogopgeleiden met de vraag of iemand van hen Nancy Pelosi kende. Niemand kende haar. Nochtans is Nancy Pelosi (misschien uitgezonderd Michelle Obama) de meest hooggeplaatste vrouw in de Verenigde Staten. Zij is voorzitster van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigde (het Lagerhuis van het Amerikaanse Congres en de belangrijkste wetgevende instantie in de VS, vergelijkbaar met een Parlement zoals we dat in Europa kennen).

Het interview met Nancy kan je hier eens bekijken en het is zeker de moeite waard. Eigenlijk zal je het volgende uit de mond van Nancy Pelosi horen: “Hahaha we were broke. But we’re coming back! Hahahahahaha!!!”

"It makes sense in the larger sense, aldus Pelosi" Oh my god!!
En zo is Pelosi aan het doorbabbelen over de economische steunmaatregelen van de overheid en plots (4.09) vraagt Stewart: "Can we just print money?"
En die Pelosi doet geen moeite om rond de pot te draaien hoor: "Oh, they do!!", antwoordt ze onmiddellijk.

Problem solved, denk ik. Buy gold.

En even later (4.25) zegt Stewart over het geld drukken: "But it's not based on gold anymore. We can really do what we want. No one has to know."
En Pelosi: "Hahahaha!! Stop right there"

Don't stop. Buy gold.

Eigenlijk is het bedoeld als een zeer grappig interview maar toen ik het zag, lag het huilen me nader dan het lachen. Het is op zo’n momenten dat je het einde van een grootmacht voelt naderen. Het einde van een wereldrijk dat de twintigste eeuw heeft gedomineerd. Dit einde zal opeens met de deur in huis vallen. Het zal plots gebeuren hoewel vele malen voordien er al was gewaarschuwd dat de politiek van de grootmacht niet houdbaar was op lange termijn. Dus de voorzitster van het Amerikaanse huis van Afgevaardigden geeft toe dat de VS bankroet was. Het interview dateert van April 2009. En ze zegt dat Amerika vanaf dan aan het ‘terugkomen” is.

Kijk eens naar de schuldenklok, “the debt clock”, van de Verenigde Staten. De klikt tikt niet meer. Ze raast gewoon door als een bezetene. Het is niet meer vijf voor twaalf. Ook niet vijf na twaalf. Het is waarschijnlijk ergens rond kwart voor twee. De meerderheid denkt dat ze nog kunnen feesten maar ze zouden beter in hun bed kruipen. De schulden die de Amerikaanse overheid aan het verzamelen zijn, zullen ze nooit meer kunnen terugbetalen. Het zal niet gebeuren. Nu niet en nooit niet. Dit is de conclusie die je moet vaststellen als je realistisch wil zijn. De VS kan enkel nog de schulden terugbetalen als er een wereldmirakel plaatsvindt en om dat mirakel te laten voltrekken hadden de leiders de gehanteerde politiek waarmee het land bestuurd wordt zo snel en drastisch als mogelijk moeten veranderen. Amerika had nood aan “change”, dat wist de bevolking ook heel goed. Obama anticipeerde hierop maar hij heeft niets gekeerd. Dé verandering die Obama doorvoerde is dat hij nog méér van het zelfde creëerde. Méér schulden, meer geld drukken en goedkoop krediet verlenen, dezelfde mensen als adviseurs als tijdens de vorige administraties (waarom gaf hij Bernanke die werd aangesteld door Bush geen ontslag?, waarom haalde hij Larry Summers (adviseur onder Clinton) terug, waarom blijft hij Goldman Sachs werknemers topjobs geven bij de overheid?) Dé verandering van Obama is dat hij zoveel verandert door niets te veranderen en, erger nog, op een onuitgegeven manier de gehanteerde politiek van de laatste decennia in het kwadraat en met explosief versnellende kracht doorvoert.

Iedereen die aandachtig de geschiedenis van overheden bestudeert, kan weten dat eenmaal een overheid zoveel schulden heeft opgebouwd als de VS dat nu gedaan heeft, die schulden nooit meer worden terugbetaald. Er is geen precedent in de wereldgeschiedenis waar dat wel het geval was. Weimar Duitsland betaalde zelfs ondanks de hyperinflatie niet al zijn schulden terug in waardeloos geworden marken. De mark hadden ze waardeloos gemaakt en dan nog betaalden ze niet alles terug. Eerst zijn er schulden en dan komt de waanzin.

Alle overheden gingen in dergelijke verregaande gevallen van schuldopeenstapeling in wanbetaling en dit op de een of andere manier. Dat wordt in het jargon een ‘default’ genoemd. Een land kan dan besluiten de schulden af te betalen door geld te drukken (wat het geld én de schulden waardeloos maakt, hyperinflatie), een land kan de munt devalueren (van de een op andere dag, en een vorm van hyperinflatie), een land kan besluiten dat ze als overheid niet meer in staat is om het welvaartssysteem van de burgers te garanderen (de pensioenen worden niet meer uitbetaald, ambtenaren worden ontslaan, etc.), een land kan besluiten dat ze de uitstaande schulden (die andere landen via obligaties eerder hadden gekocht) niet meer zullen terugbetalen. Er zijn tientallen mogelijkheden waaruit overheden kunnen kiezen welke verplichtingen ze laten vallen eenmaal de schulden niet meer terug te betalen zijn, eenmaal de schulden niet meer kunnen worden verkocht aan het buitenland. En dit laatste zal de VS te beurt vallen. Op een bepaald moment zullen ze hun schulden niet meer kunnen verkopen aan het buitenland. In het slechtste geval zal dit zijn wanneer de rest van de wereld al failliet is vóór de VS (dan loop je tegen de financiële grenzen van de wereld aan), maar meer dan waarschijnlijk zullen de Chinezen en co dit niet zo laten gebeuren. De Chinezen, de Russen, ea. zijn de laatste maanden aan het herbekijken hoe lang ze nog schulden van de VS zullen kopen en hoeveel ze nog zullen kopen. Het is me (voorlopig nog) onduidelijk of ze nu al minder schulden (obligaties) aan het opkopen zijn, of dat ze meer schulden kopen dan voorheen maar dat dit gewoon komt omdat de VS meer schulden uitgeeft. Hoe dan ook, op een bepaald moment loopt dit systeem tegen bepaald financiële grenzen aan van wat mogelijk is.

Er is echter ook een algemeen geloof (ook onder hoogopgeleiden, politici en professoren) dat een land niet failliet kan gaan. En daarmee wuift men dan ook weg dat er ooit zulke doemscenario’s kunnen plaatsvinden in de toekomst. Echter, zij dwalen.
Op wikipedia vind ik: “Sovereign borrowers such as nation-states generally are not subject to bankruptcy courts in their own jurisdiction, and thus may be able to default without legal consequences.” Natiestaten kunnen dus niet bankroet gaan in de technische zin van het woord, waarbij men voor het gerecht moet komen, et cetera. Zij zijn dan ook niet gevoelig aan de wettelijke gevolgen zoals een bedrijf dat is bij faillissement. Misschien zijn er geen wettelijke gevolgen (wtf, de overheid kan toch de wet veranderen als zij dat wensen, zij is de facto ook de wetgevende én uitvoerende én rechterlijke macht. En laat ons niet spreken over de scheiding der machten vooraleer we gedesillusioneerd raken). Misschien zijn er dus geen wettelijke gevolgen maar dit betekent niet dat er geen economische en sociale gevolgen zijn eenmaal een land zijn schulden niet meer kan terugbetalen. En dit is het belangrijkste, wat telt als burger, als belegger, als iemand die belegd is in papiergeld uitgegeven door de overheid, belegd in pensioenen gegarandeerd door de overheid, belegd in aandelen van bedrijven (banken, ea.) gered en gegarandeerd door de overheid, en zo voort. Een ding is duidelijk: er zijn ALTIJD gevolgen. Politici en machtshebbenden zullen altijd en zo vaak als ze kunnen dit tegenspreken. En als ze toch zeggen dat er gevolgen zullen zijn, zullen ze zeggen dat ze die gevolgen kunnen uitstellen tot ver in de toekomst, of drastisch zullen reduceren.

(Of zoals Nancy Pelosi, zullen ze zeggen dat het ergste achter ons ligt en de come-back snel zal plaatsvinden.)

Dit is wat er wereldwijd nu gaande is in discussies met betrekking tot de duurzaamheid van overheidsfinanciën in de westerse wereld. Het probleem van de overheidsschulden in de Verenigde Staten is geen alleenstaand geval. Zo goed als alle Europese staten hebben hetzelfde probleem, de een al onder een ergere vorm dan de ander. De conclusie is dat het Westen bankroet is en het eigenlijk zo goed als te laat is om nog aan de gevolgen te ontsnappen. We kunnen nog altijd actie ondernemen om de gevolgen te minimaliseren maar de huidige stappen die westerse overheden ondernemen maken enkel duidelijk dat ze het probleem niet gaan reduceren maar wel degelijk verergeren.

Er is in België een grote discussie losgebarsten. Ik volg amper nog Belgische nieuwskanalen maar het heeft dan toch mijn aandacht getrokken dat in twee Belgische kranten (en waarschijnlijk ook de andere), namelijk De Standaard en De Tijd, een grote discussie is losgebarsten over de overheidsfinanciën van België. De discussie ontstond nadat bekend werd gemaakt dat het begrotingstekort dit jaar zou oplopen tot 25 miljard euro. De schok drong pas echt door toen federaal minister van Begroting Guy Vanhengel met de quote “België is virtueel failliet” op de voorpagina van de zaterdagkrant van De Standaard kwam. 25 miljard euro te kort. Dat is 1000 miljard oude Belgische franken. Dat is één BILJOEN oude Belgische franken. Te kort dit jaar. En volgend jaar? Waarschijnlijk meer.

Er moet bespaard worden in België, zeggen de meeste politici nu het al véél te laat is. De meeste willen hier en daar een paar miljard besparen. Het zal al moeilijk zijn om dit te bewerkstelligen, maar dan zijn er nog altijd de grootste onnozelaars die zeggen dat er niet moet bespaard worden: met name Elio Di Rupo. De Waalse socialistische partijvoorzitter zorgt ervoor dat de homofobie in Vlaanderen binnenkort hoge toppen zal scheren. (Het eerste wat ikzelf zou doen als de tweede Belgische Revolutie losbreekt, is de doodstraf herinvoeren en Elio Di Rupo als eerste executeren. Die persoon is compleet onbekwaam en rijdt het land lachend de afgrond in.) Enfin, ik dwaal af.

Politici in België zijn aan het uitzoeken waar ze kunnen besparen. Maar wat ze nog meer zullen uitzoeken is waar ze extra uitkomsten kunnen vinden. Door de crisis verminderen de inkomsten van de staat en verhogen de uitgaven. Bedrijven maken minder winst en moeten dan minder belastingen betalen op die winst; dit is een van de zaken die de inkomsten doet verlagen. Er zijn meer mensen die (technisch) werkloos worden en een uitkering krijgen: dit is een van de zaken waarom de uitgaven verhogen. Dit resulteert uiteindelijk allemaal in een gat in de begroting. En terwijl de begroting normaal enorme overschotten zou moeten boeken om de vergrijzing, die binnenkort zal toeslaan, te financieren. Die vergrijzing zullen ze niet kunnen financieren want we zijn failliet. Voorlopig kunnen we nog meer schulden aangaan, want het buitenland wil die schulden nog opkopen. Maar net als bij de VS, zal ook bij België er een moment komen waarbij het buitenland minder van onze schulden gaat opkopen. Dan zal het allemaal héél snel gaan. Dan zal België een lening nodig hebben van het IMF, zal België misschien uit de eurozone moeten stappen. Maar het kan evengoed zijn dat men de euro gaat devalueren omdat vele andere Europese landen dezelfde problemen hebben als België. Dan zal België de uitgaven moeten herstructureren zoals Letland en IJsland dat nu al moeten doen. Dan krijg je rare situaties waarbij zelfs leraars in grote getallen worden ontslaan. Dan zijn er geen zekerheden meer. Er is zelfs geen zekerheid dat het IMF ons kan helpen want het IMF moet zoveel landen helpen. En wie helpt het IMF? Uiteindelijk de lidstaten? Zo kreeg het IMF op de top van de G-20 dit voorjaar 1000 miljard dollar (ongeveer, denk ik). Dat zal nooit genoeg zijn maar hoe kan men het IMF financieren als de lidstaten die de financiers zijn zelf bankroet gaan. Het IMF maakt dit weekend bekend dat er nu definitief 400 ton goud wordt verkocht. Ja, ze kunnen hun goud verkopen. Het zal opgekocht worden aan een hogere prijs, het zal de goudprijs omhoog duwen in plaats van omlaag, omdat goud schaars is en vele landen (waaronder China, Rusland, Brazilië, Saoedi-Arabië) goud willen kopen omdat goud de laatste zekerheid biedt.

Politici in België zoeken uit hoe ze de inkomsten kunnen verhogen en er werd geopperd dat men de belastingen op de pensioenfondsen sneller zou innen. Dit is heel belangrijk!!! Dit idee werd als een ballonnetje opgelaten, blijkbaar gaat men het niet uitvoeren maar het zegt veel. Het zegt dat men als de nood het grootst is alles pakken wat men kan pakken. De overheid zal overal geld pakken en zeker waar er veel is. Er zit een massa geld in de Belgische pensioenfonden (wel serieus wat minder na de aandelencrash) en is hierdoor een aantrekkelijk doelwit voor de overheid die op zoek is naar geld. Maar ik heb hier al eerder geopperd dat pensioenfondsen een doelwit zullen vormen voor de gulzige westerse overheden. Belastingen op pensioenfondsen vervroegd innen is een begin. De overheid gaat langzaam maar zeker te werk om de vermogens van de burgers te stelen. Zoals ik zelf hier eerder heb geschreven, zijn overheden in staat om pensioenfondsen te confisceren. Dit wil zeggen dat overheden dit geld mogelijk kunnen opeisen. Zij kunnen dit opeisen in naam van het groter belang, het nationaal belang, om de crisis te bestrijden en de overheid het geld nodig heeft om te herverdelen. Ik zeg niet dat dit 100% zeker gaat gebeuren, maar er is een mogelijkheid dat dit gebeurt. En de kans dat dit gebeurt, is groter over een lange periode. Ik bedoel daarmee dat de kans groter is dat je dit zal meemaken als je pensioen nog veraf ligt. Maar de grootste groep die in pensioenfondsen belegd zijn in België, zijn jongeren onder de 30-35 jaar. De kans dat zij dergelijke drastische ingreep meemaken in hun leven is niet onbestaande. De kans is echter véél groter dat de waarde van hun pensioenfonds zal opgegeten worden door ofwel zware inflatie, ofwel dalende aandelenmarkten, ofwel een combinatie van beide. Een scenario van zware inflatie is voordeliger voor politici (dat zij de inflatie via de gelddrukpersen creëren weet de meerderheid van de bevolking niet, maar een éénmalige actie van confiscatie zou de politici wel zeer onpopulair maken).

Gelukkig is Michel Daerden nu Minister van Pensioenen in België…

Voor de mensen (Nederlanders die deze tekst lezen) die niet alleen Nancy Pelosi niet kennen:



Daar komt nog eens bij dat een pensioenfonds een zeer illiquide belegging is, de tegoeden zijn zeer moeilijk op te vragen voor de pensioenleeftijd, en je weet onmiddellijk waarom pensioenfondsen een slechte belegging zijn.

Hoe dan ook, één ding is zeker, over pensioenfondsen is het laatste nog niet gezegd. Politici beginnen deze vermogens nu te viseren omdat ze geld te kort komen. Ook in Nederland begint men pensioenfondsen te viseren. Maandag stond in het Financieel Dagblad dat de fiscale aftrekbaarheid van de pensioenfondsen ook in Nederland in vraag gesteld wordt. De westerse welvaartstaat staat onder druk en dus zullen in vele westerse landen niet alleen de wettelijke pensioenen onbetaalbaar worden, maar zal de overheid op zoek gaan naar alternatieve financiering, nl. door de pensioenfondsen waarvoor de burgers zelf spaarden te gaan viseren. Het is pervers, maar het heeft er alle schijn van dat het zal gebeuren. De grootste kans is dus dat de overheid op een zogezegd onzichtbare manier het geld van de burgers naar de overheid zal laten stromen, namelijk via inflatie. Een andere mogelijkheid is taxatie. En een nog andere mogelijkheid is confiscatie.

Tuesday, September 15, 2009

1 jaar crisis? Het moet allemaal nog beginnen..

Dit weekend was historisch, in het minst omdat goud voor het eerst een weekend inging met de prijs boven de 1000 dollar.

De ene dag, maandag, eindigt het weer onder 1000 dollar. Vandaag weer boven 1000 dollar. Het dak, dat ligt op 1000 dollar, wordt doorbrand.

Het dak gaat eraf. En dan komt er weer een dak, dat ligt op 2000 dollar. En nog een dak, op 3000 dollar. We gaan door alle daken heen blazen want het moet allemaal nog maar beginnen.

Terwijl ik opnieuw veel artikels lees met commentaren van economen die zeggen dat goud zijn top aan het bereiken is en er geen redenen zijn om aan te nemen dat goud nog verder zal stijgen.

Deze mensen zijn idioten want ik ken wel 15 biljoen redenen waarom goud nog zal stijgen.

Dit gebeurt allemaal terwijl de wereld 1 jaar crisis herdenkt. Dit gebeurt terwijl men denkt dat het ergste achter de rug is.

Waren ze in staat in de toekomst te kijken, het merendeel draaide snel een touw strakker rond de eigen nek. Er zullen tranen zijn. En meer dan dat. Sinds het begin van de crisis hebben reeds 23 medewerkers van France Telecom zelfmoord gepleegd. Vorige week sprong nog een dame uit het gebouw van haar werkgever vlak nadat ze haar ontslag had gekregen. President Sarkozy zegt dat het Bruto Nationaal Product geen goede indicator meer is voor welvaart. Hoe gaan ze de zaken nu manipuleren om deze Depressie te laten lijken op een Recessie die voorbij is. De Depressie is nog maar begonnen...

De goudprijs geeft een signaal.

Dit terwijl de Amerikanen wat op de tenen van de Chinezen proberen te trappen door bepaalde importarieven op Chinese goederen te heffen. De Amerikanen zouden zich beter wat kalm houden. China dreigt met wanbetaling op derivaten, wat opnieuw een domino-effect kan creëren doorheen het volledige westerse bankensysteem.

Obama zegt dat het ergste van de crisis voorbij is, Bernanke zegt dat de recessie voorbij is. Het is alsof ik in een geschiedenisboek over de Depressie lees wat de toenmalige president en zijn adviseurs in 1930 zichzelf en de bevolking wijs maakten.

We zullen het nooit leren. Daarom zal goud stijgen. En zilver meer. 17 dollar, nu al. Zilver, nog steeds goedkoper dan stront, maar hoeveel mensen hebben het echt?

Wat zal er gebeuren als de Chinezen zich herinneren dat ze de aan de werelddepressie van de jaren dertig ontsnapten omdat er toen in China een zilverstandaard van kracht was?

Alles kan gebeuren. Maar zoals Amerika en Europa nu hun schulden aan het opstapelen zijn, is het slechts wachten op de instorting van de westerse samenleving. Tenzij er snel zéér drastische, draconische maatregelen worden genomen. Daar is echter geen politieke wil voor en ook geen wil onder de bevolking. Zand erover, zullen ze in het Oosten zeggen.

Wednesday, September 2, 2009

Gold on fire!

Let's burn the roof!! En het dak ligt op 1000 dollar!

Ik was zelf in slaap gevallen omdat de goudprijs de voorbije weken amper bewoog. Het bleef maar rond de 950 dollar hangen. Tot vandaag...






De goudprijs steeg vandaag (tot nu toe) met 25 dollar. Niets speciaals ware het niet dat de goudprijs hierdoor dicht tegen de magische grens van 1000 dollar komt.





Het was uitzonderlijk dat de goudprijs wekenlang op een zeer rustige manier bleef hangen op slechts bijna 5% van de recordprijs. Het gebeurt bijna nooit dat een markt zo rustig blijft hangen in de buurt van een record, een "all time high".


Vandaag volgde de sterke beweging en nu zal iedereen de aanval verwachten op 1000 dollar. De recordprijs dateert van maart 2008 en ligt rond de 1030 dollar maar goud zakte de dag na het record opnieuw onder 1000 dollar dus dat was toen niet overtuigend qua actie. Na een tweede aanval op de grens van 1000 dollar begin dit jaar, is het nu de derde keer dat we de magische grens definitief proberen te breken. Het is het laatste anderhalf jaar een magisch gevecht geweest tussen de manipulatoren (overheden & banken) die de goudprijs lager willen langs de ene kant, en de echte goudbezitters langs de andere kant. De overheden & banken zullen verliezen en dat is wat ik hier al lang probeer duidelijk te maken. Deze oorlog zullen ze verliezen, hoewel ze het voorbije jaar teveel veldslagen schijnbaar hebben gewonnen tegenover goud.


Goud bleef echter rustig & langzaam opbouwen om terug naar de top te komen. Alles lijkt klaar voor een uitbraak.


Paul D'Hoore (Belgisch beursjournalist) heeft veel geluk. Hij gelooft niet in goud als belegging maar adviseerde het vorige week in zijn beursnieuwsbrief omdat hij artikels had gelezen dat goud in september steeds goed presteert. Wel, het is september en hij heeft voorlopig geluk dat hij die artikels gelezen heeft. Ikzelf schreef hier eerder dat de goudprijs zich naar gewoonte veel sterker gedraagt in het najaar, zie voorspelling 1.


D'Hoore heeft gelijk dat goud beter presteert in september. Maar hij heeft geen gelijk dat hij niet in goud gelooft.




Wat zal D'Hoore doen in oktober? Zijn goud terug verkopen, omdat het de enige negatieve maand is? Het zou wel eens kunnen tegenvallen, deze trading strategie. Goud is dé bullmarket van het begin van de 21ste eeuw en dan moet je je niet baseren op trading. Je moet voor de fundementele redenen gaan. Kopen en houden, niet te vroeg verkopen. Dit is anders dan de aandelenmarkt van vandaag want de aandelenmarkt zit in een berenmarkt terwijl de goudmarkt nog steeds overduidelijk in een stierenmarkt zit.
Echt goud koopt Paul D'Hoore sowieso al niet. Een grote fout. Hij speelt enkel in op de prijs via trackers, ETF's (exchange traded funds). Deze strategie zal verlieslatend zijn in het licht van wat komen zal. Koop fysiek goud, ga erop zitten en zie het als een langetermijn belegging, dat is waar ik in geloof. Zo moet je redeneren. Fysiek goud zal een betere belegging zijn dan trackers op goud omdat trackers vaak niet gedekt zijn door echt goud. Het is gewoon een belofte op papier die in uitzonderlijke omstandigheden moeilijk houdbaar zal blijken. In het licht van wat komen zal (de moeilijke omstandigheden), zal fysiek goud veel meer waard worden dan gewoon een belegging in papiergoud, zoals een tracker dat is. Maar Paul D'Hoore gelooft niet in dit pessimistisch denken. We zullen zien wie gelijk zal krijgen binnen een paar jaar. Misschien weten we het al binnen een paar maanden.


Technische analyse wees de laatste tijd uit dat de goudprijs een driehoek aan het vormen was. Een 'triangle' zoals dat heet in het jargon. Ofwel breekt de prijs dan uit langs de boven- of onderkant van de driehoek en de beweging is dan meestal zeer sterk. Alles wijst er nu op dat de goudprijs naar boven toe uitbreekt. Een beweging richting 1300 dollar ligt op korte termijn in het verschiet. Het is eigenlijk slechts 30% procent hoger, een peulschil als je weet dat overheden het voorbije anderhalf jaar minstens 15 biljoen dollar hebben bijgecreëerd uit het niets.
Zie je de 'triangle' en de mogelijke uitbraak boven ongeveer 960 dollar? Dat is nu aan het gebeuren..



Zie je de driehoek én de omgekeerde schouder-hoofd-schouder beweging. De nek zal naar boven lopen, richting 1300 dollar!! Ik heb in een vorige post al eerder over de positieve evolutie van dit omgekeerd hoofd-schouder patroon gesproken.


Uitsmijters:

“And right here let me say one thing: After spending many years in Wall Street and after making and losing millions of dollars I want to tell you this: It never was my thinking that made the big money for me. It always was my sitting. Got that? My sitting tight! It is no trick at all to be right on the market. You always find lots of early bulls in bull markets and early bears in bear markets. I’ve known many men who were right at exactly the right time, and began buying and selling stocks when prices were at the very level which should show the greatest profit. And their experience invariably matched mine – that is, they made no real money out of it. Men who can both be right and sit tight are uncommon. I found it one of the hardest things to learn." (Jesse Livermore)



“The desire of gold is not for gold. It is for the means of freedom." Ralph Waldo Emerson

Tuesday, September 1, 2009

Let's burn the roof!!! (And then we will do it again!!)

I gotta a feeling... that the next crash is gonna be a good crash!

Op 30 juli schreef ik hier in mijn update over de 2009 voorspellingen dat: "Aandelenbeurzen zijn gestegen maar sinds enkele weken kijk ik met argwaan naar de enorme stijgingen van de Chinese, Russische en Braziliaanse beurzen. Hoewel deze beurzen en deze economieën op lange termijn de crisis, de depressie het best zullen overleven en als de winnaars er uit zullen komen, zijn ze nu zo ver doorgestegen dat een correctie van deze beurzen de westerse beurzen in de val kan meesleuren."

Op 4 augustus begon de Chinese beurs in Shangai te dalen. Ondertussen al met zo'n 23% gedaald vanaf die (tussentijdse) top.

Voorlopig zijn de andere beurzen dat voorbeeld niet gaan volgen. Voorlopig. Nog niet.

Als iemand me nu 1000 euro gaf en vroeg om het in te zetten op ofwel een stijging van de westerse beurzen, ofwel een daling van de westerse beurzen, dan zette ik in op een daling. Een fikse daling van opnieuw 50% die de beurzen onder hun vorige lage niveau's brengt, geen rustige correctie! Kreeg ik ook de keuze om in goud te beleggen, dan zou ik dat nog liever doen.

Hoe meer ik weer financiële en economische artikels ik lees, hoe moeilijker ik het krijg om de gedachte te onderdrukken dat er een nog grotere CRASH zit aan te komen dan tijdens het najaar van 2008. En dit terwijl ALLES OPNIEUW ZO RUSTIG LIJKT...
Illusies worden desillusies.

FDIC garanties zijn een lacher

De garanties van de FDIC (Federal Deposit Insurance Corporation) zijn een lacher geworden. De instantie garandeert de spaartegoeden van de Amerikaanse burger bij meer dan 8000 banken. Een week geleden verhoogde de FDIC haar verwachtingen over het aantal banken dat zal failliet gaan in de huidige recessie (sic). Een 85-tal banken ging reeds failliet en men vermoedt nu dat dit aantal zal oplopen tot boven de 400. Dat waren de slechte resultaten waarover ik zei dat ze ermee naar buiten gingen komen. Maar er werd wel wat belangrijke informatie achtergehouden. De FDIC heeft dringend nood aan extra geld om banken die in de komende weken en maanden failliet zullen gaan bij te staan. De FDIC middelen staan zo goed als droog nadat 85 banken failliet gingen en depositohouders moesten bijgestaan worden voor een maximum van 250.000 dollar. De Deense Saxobank meldde in een studie dat de FDIC (op datum van 12 augustus) nog slechts 648 miljoen dollar aan middelen heeft terwijl ze voor een bedrag van meer dan 10 biljoen dollar aan bankactiva garandeert. 10 biljoen is 10 miljoen miljoen. De FDIC heeft nog slechts 648 miljoen.

Voor de mensen die niet kunnen volgen, in deze tijden van hyperinflatie die eraan komen moet je dringend de lijst van grote getallen instuderen.

Het is waanzinnig, maar vrees niet. De Amerikaanse federale overheid zal de FDIC voorzien van de nodige middelen vanaf dit nodig is. Men probeert deze hulp tot het allerlaatste moment uit te stellen alsof men blijkbaar bang is om het te melden en het in de media kan uitvergroot worden.
De bank run is uitgesteld, zoals verwacht. Gewoon door de wereld niet te laten opschrikken met akelig nieuws. Uitstel is geen afstel. Helemaal niet!!

Zie hier een interessant artikel over de problemen bij de banken die de FDIC verzekert.

Heb geen schrik. Het tekort van de Amerikaanse begroting zal volgens de meest voorzichtige en optimistische schattingen slechts met 9 biljoen oplopen tot bijna 20 biljoen dollar, dit tegen 2019. Mijn verwachtingen zijn dat dit getal, dit tekort tegen 2019 minstens dubbel zo groot zal zijn, waarschijnlijk 3 of 4-dubbel zo groot. De voorzichtige schattingen onderschatten het toekomstige begrotingstekort omdat geen rekening gehouden wordt met biljoenen die nog zullen uitgegeven worden om de FDIC te redden, net als vele andere instanties die om geld zullen smeken. Het tekort wordt onderschat omdat de uitgaven worden onderschat en de inkomsten worden overschat. Zeer simpel allemaal. Zo rekent men erop dat de werkloosheid snel naar normale (lees: lage) niveau's zal terugkeren. Wishfull thinking. Er wordt weinig rekening gehouden met de kosten van Fannie Mae & Freddie Mac. En grote uitgavenposten zoals de oorlog in Irak, de gezondheidszorg, et cetera worden al lang van de balans van de Amerikaanse begroting gehouden. Zelfs ondanks deze groteske "begrotingtrucs" gaat het tekort door het dak. Op een bepaald moment zal de wereld dit niet meer willen financieren. Dat moment komt akelig dichterbij.