It has begun.

Dit weekend zijn twee grote Amerikaanse hypotheekbedrijven de facto genationaliseerd. Het gaat om Fannie Mae en Freddie Mac. Vorige week donderdag stuurde ik nog een email naar een vriend waarin ik hem wou duidelijk maken dat de huidige stijging van de dollar niet op sterke fundamenten is gebouwd. Ik schreef hem dat vele financiële instellingen door de overheid zullen gered moeten worden. Ik vertelde hem over Fannie en Freddie en maakte duidelijk dat een nationalisatie in het verschiet lag. Dat het zo snel ging gebeuren had ik nu ook niet verwacht. Met deze nationalisatie neemt de overheid maar liefst 5000 miljard schulden over. Hiermee stijgt de Amerikaanse overheidsschuld met 50% in de kortste periode ooit. Voorlopig heeft men het in de media enkel over een 200 miljard aan kosten om de instellingen solvabel te houden. De instellingen zijn al lang niet meer solvabel. De Verenigde Staten van Amerika zijn niet meer solvabel. De Verenigde Staten zijn bankroet en ze weten het. Ze gaan er zich niet uitwerken. Ze gaan er zich uitprinten. Met een massa dollars! Dat de beurzen op maandag 8 september hard stegen was van pure dwaasheid. Men is nu zeker dat elke instelling die te groot is om failliet te gaan, zal gered worden door de overheid. De tientallen, zoniet honderden, duizenden financiële instellingen die wereldwijd in de moeilijkheden (schulden) zitten, denken hierdoor van de overheid een reddingsboei te krijgen wanneer ze op het punt staan te verdrinken. Obligatiehouders van Fannie en Freddie zijn blij dat hun schulden nu gegarandeerd worden door de Amerikaanse staat. Maar hoe zal de Amerikaanse staat al die schulden afbetalen? Met steeds meer en sneller waardeloos wordende dollars. Dat de dollar blijft stijgen en er ook geen exodus is uit Amerikaans staatspapier is compleet onlogisch en tegen alle economische wetten. Dat de goudprijs op deze momenten met 25% zakt terwijl het op maandag alleen al met 50% had moeten stijgen is je reinste waanzin. Het klopt niet en het klopt al niet meer sinds 15 juli toen de goudprijs begon te zakken op een moment dat er nooit zoveel fundamentele redenen waren om de goudprijs hard te laten stijgen. Voor het weekend van 13 en 14 juli leek er zich een monetaire crisis in de dollar te ontwikkelen. De overheid en de Amerikaanse centrale bank hebben natuurlijk het gevaar gezien en hebben ingegrepen vooraleer ze controle op de zaak verloren. Er is geïntervenieerd in de markten op een gigantische schaal. En dit heeft een domino-effect gecreëerd waardoor hefboomfondsen zich genoodzaakt zagen om hun posities in goud, olie en andere grondstoffen te verkopen en hun posities waarbij ze inspeelden op een dollardaling tegen elke prijs van de hand deden. Op 15 juli werd ook een maatregel uitgevaardigd waardoor het verboden was om ‘short’ te gaan op een 20-tal financiële aandelen. Hiermee hoopten de autoriteiten de markten te ondersteunen. Het gebeurde en het lukte. De ingreep van de overheid ging tegen alle economische wetten in maar het was om zichzelf te verdedigen. Natuurlijk ook om het financiele systeem te verdedigen want dat stond dit weekend op springen. Het lijkt er meer en meer op dat de overname van Fannie en Freddie zéér kostelijk zal zijn. (waarover later meer) Ondertussen ligt deze week ook de vierde grootste investeringsbank van Amerika onder de guillotine. Lehman Brothers maakte een kwartaalverlies bekend van bijna 4 miljard dollar. (LTCM had een verlies van 5 miljard dollar) Nu gaat deze 4 miljard zo maar door de lucht. De aandelen van Lehman daalden sinds de top al met meer dan 90%. Ze stonden vandaag rond de 4 dollar. Maar natuurlijk kunnen ze nog eens 90% dalen. Dat is het fijne aan de zaak. Tot nul is een lang eind. Het dividend van Lehman Brothers werd teruggebracht tot 5 dollarcent voor dit jaar. Ik denk dat Silvercorp al 2 dollarcent interimdividend geeft. En dat met een marktkapitalisatie die slechts een fractie is van Lehman. Nu, ik spring wat van de hak op de tak. Maar misschien ben ik weer waar ik zou moeten zijn. Bij goud en zilver. Goud en zilver kregen het de laatste maanden hard te verduren. Ik ga later nog eens ingaan op het waarom en het hoe. Maar nu even naar wat vooruitzichten. Eén zilverounce voor 10,5 dollar. Dat is goedkoper dan stront! Het is van mei 2006 dat zilver zo goedkoop was. Meer dan twee jaar geleden. Ik geloof er niets van dat zilver binnen twee of drie jaar nog eens naar deze prijzen zal terugkeren. Dit is de allerlaatste keer dat we deze prijzen in dollars zien. De hyperinflatie ligt gewoon om de hoek. En de manipulatie die we de laatste anderhalve maand in goud en zilver hebben gezien is niet meer gezien sinds president Roosevelt in de jaren dertig het goudbezit illegaal verklaarde. Nu is het duidelijk waarom de prijs van de edelmetalen werd gedrukt. De prijsstijging ging anders zo fenomenaal zijn dat de gewone burger ‘het’ in de gaten ging krijgen. Nu is er geen vuiltje aan de lucht… Deze illusie zal doorprikt worden. Misschien niet voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van november. Nu zet men alle zeilen bij om de crisis in de bankwereld te verdoezelen, de monetaire crisis uit te stellen en de berichtgeving hieromtrent te masseren. Dit zal onhoudbaar blijken op middellange tot lange termijn. Volgens mij is sinds vorig weekend de Nieuwe Grote Depressie begonnen. Het ziet er nog niet naar uit. Het voelt nog niet zo. Maar dit is slechts een kwestie van tijd. De kans dat het een deflationaire depressie zal worden is zo goed als miniem want de overheid zal het ganse banksysteem monetariseren. Eigenlijk kan de VS geen deflatie verdragen. In de jaren ’30 van de vorige eeuw kon dat wel want toen had de VS geen schulden aan andere landen. Nu is dit nog het enige dat ze hebben. Schulden. Alleen via hyperinflatie kunnen die schulden nog worden afbetaald. So be it. Courtesy J.R.S. V.